Tijdens het schrijven van dit
stukje mocht ik een weekend lang zoeken op een stuk land
nabij de Hoge Berg. Nadat ik eerst ter verkenning enige
malen op-en-neer was gelopen over een deel van dat land
kreeg ik de aandrang om haaks op de ingeslagen richting te
gaan. Hierbij overkwam mij iets wat vele ‘zoekers’ met mij
ervaren: men loopt a.h.w. regelrecht naar een bepaalde
plaats toe waar iets interessants ligt en daarna vind je,
ondanks vele inspannende uren zoeken niets vergelijkbaars
meer. Dat gebeurde nu dus ook. Na een paar passen kreeg ik
een sterk signaal van wat even later een mooi bewaarde
ring bleek te zijn. Deze wilde duidelijk gevonden worden!
Ook het schoonmaken ervan ging ongewoon gemakkelijk en
werd het stempel met de initialen DC en de
afbeelding (een bijenkorf) duidelijk zichtbaar:
Eerst dacht ik dat de eigenaar
een imker was geweest, maar Gelein kwam met het idee dat
de achternaam ook wel eens Corff zou kunnen zijn. Geen
slecht idee, want aan het einde van de 16e eeuw was er een
burgemeester van Alkmaar met de naam Claes Corff en deze
was ook rentmeester van Texel. Hij had een zoon en die
heette Dirk Corff. Dirk was burgemeester van 1502-1506,
maar is op 29-jarige leeftijd gestorven. Wie weet heeft
hij deze ring hier verloren...
Van alle voorwerpen die ik vind spreken de ringen wel het
meest tot de verbeelding. Uiteindelijk zijn het
persoonlijke eigendommen geweest en het verlies ervan zal
vaak zeer gedaan hebben. Je vindt zoals ik wel eens zeg
zogenaamde ‘tranen’.
Het spreekt vanzelf dat de meeste op het strand gevonden
worden.
De ringen die ik op het land vind zijn natuurlijk veel
interessanter. Verloren tijdens de noeste arbeid van de
arbeider of tijdens het verpozen van een welgestelde heer
of dame; zij hebben allemaal hun verhaal.
De meest ringen zijn gemaakt van koper of brons zoals deze
zegelring met monogram uit de Late Middeleeuwen :
De robuuste uitvoering en de wijze waarop het stempel is
gesneden doen enigszins primitief aan.
De ringen van de dames waren over het algemeen met
stenen versierd:
Naast de koperen ringen vind
je er vanzelfsprekend ook van edeler metaal waarbij de
ringen van zilver bij mij veruit in de minderheid zijn.
Een voorbeeld daarvan is deze ring met religieuze
inscriptie die ik naast een kerkje vond:
Wonderlijk genoeg vind ik meer
gouden dan zilveren ringen op het land, maar stelt u zich
daarbij niet al te veel voor. Als het een enkele per jaar
is, dan is het al veel...
Een van de eerste die ik opraapte is misschien ook het
meest interessant:
Deze grote gouden ring is in
1776 gemaakt in Amsterdam. De initialen van de maker zijn
DR en dat was Hendrik de Ronde waarvan tot nu toe
werd aangenomen dat die werkzaam was van 1781 tot 1808.
Deze periode wordt nu dus met 5 jaar verlengd!
Opvallend is dat boven het wapenschild een z.g. Ankh-teken
is afgebeeld, in Egypte het symbool voor Leven. In die
tijd bestond er al veel belangstelling voor de Oudheid en
op deze wijze toonde de eigenaar zijn interesses door een
boeiende combinatie van symbolen.
Van wat latere datum is deze fraaie maar ongemerkte
‘Boerinnenring’. De stijl van de gravering doet evenwel
duidelijk 18e eeuws aan.
Ook het verlies hiervan zal
pijn gedaan hebben, maar niet minder blij ben ík er mee.
De versiering is weliswaar heel eenvoudig maar samen met
de vorm van de ring en de geel-gouden kleur maakt dit voor
mij een van mijn topvondsten.
Ik noem dit de ‘ring van Assepoester’ want wie hem past
die mag hem houden
(met mij er bij natuurlijk)...
Van tijd tot tijd word ik gevraagd om een verloren
trouwring te zoeken en meestal lukt dat wel, maar soms kom
je er zó maar eentje tegen. Deze vond ik vlak bij Den
Hoorn langs de Rommelpot. Er staat Alie in
gegraveerd met daarnaast een blaadje (gehalteteken?).
Ik denk dat hij toch wel minstens honderd jaar oud is maar
misschien heeft een van de lezers een idee van wie hij
geweest zou kunnen zijn.
Kortom: ringen in alle soorten
en maten kom ik tegen op het land en strand. Laat dat een
waarschuwing zijn... |